Deze week hebben we opnieuw een hoop werk verzet en veel bereikt.
Maandagochtend was het tijd voor de eerste twee duiken voor mijn laatste
specialty course; PADI Search and Recovery Diver course. In de vroege ochtend
vertrokken Pete, Harry en ik opnieuw naar Yellow Mountain. Harry bleef op de
boot, terwijl Pete onze trouwe badeend, “Duckie” verstopte ergens in de omgeving
van de boot. Daarna was het aan mij de taak om haar terug te vinden.
Gewapend met mijn compas ging ik het water in, om te beginnen met een zoekpatroon genaamd: “ expanding square”; een steeds groter vierkant. Helaas was mijn vierkant niet echt een perfecte vierkant, en zo kwam het dat ik opnieuw moest beginnen. Met een beetje hulp is het dan toch gelukt om Duckie terug te vinden. De tweede duik kreeg ik de opdracht om mijn duikmes terug te vinden in een wat groter gebied; een zandvlakte onder water. Ik besloot te werk te gaan met een U-pattern, maar ook bij deze duik bleek weer dat navigatie niet mijn sterkste punt is (maar dat wisten we al). Uiteindelijk heb ik mijn mes terug gevonden, hoewel dat meer te danken was aan Pete dan aan mijn richtings- en gezichtsvermogen. ;-)
Gewapend met mijn compas ging ik het water in, om te beginnen met een zoekpatroon genaamd: “ expanding square”; een steeds groter vierkant. Helaas was mijn vierkant niet echt een perfecte vierkant, en zo kwam het dat ik opnieuw moest beginnen. Met een beetje hulp is het dan toch gelukt om Duckie terug te vinden. De tweede duik kreeg ik de opdracht om mijn duikmes terug te vinden in een wat groter gebied; een zandvlakte onder water. Ik besloot te werk te gaan met een U-pattern, maar ook bij deze duik bleek weer dat navigatie niet mijn sterkste punt is (maar dat wisten we al). Uiteindelijk heb ik mijn mes terug gevonden, hoewel dat meer te danken was aan Pete dan aan mijn richtings- en gezichtsvermogen. ;-)
Woensdagochtend hebben Harry en ik onze pool skills nog eenmaal herhaald,
en de rest van de dag is rustig verlopen, met een aantal werkzaamheden in de
shop. Die ochtend vertrok Melissa voor een weekje naar Engeland, om haar familie
en vrienden eens op te zoeken.
Op
donderdag stonden twee duiken in de planning samen met Darren, een Open Water
Diver, naar Poco Naufragio en Starfish Bay. Beide duiken verliepen prima, hoewel
het zicht niet optimaal was en we meer zeesterren hebben gespot bij Poco
Naufragio dan in Starfish Bay. Tijdens de eerste duik kregen we een kort
bezoekje van een schitterende Stingray, die helaas vrijwel zijn hele staart
miste; waarschijnlijk afgesneden door vissers.
Vrijdag waren de trouwe Teide divers Phil, Jackie en Lauren weer terug
voor een aantal pool skills, een kit exchange en een aantal examens. Lauren
rondde haar PADI Open Water Diver examen af terwijl Jackie en ik ons
concentreerden op ons PADI Divemaster examen. Mijn score voor het eerste deel
van het examen van de vorige dag bleek een mooie 96,6% en het tweede deel een
nette 93,3%. Ook Lauren en Jackie behaalden een mooie score voor hun examens.
Zaterdag was dan de spannende
dag aangebroken voor Moniek's PADI Discover Scuba Diving experience. De eerste
sessie was in het zwembad, en ik kreeg de kans om Pete te assisteren bij het
geven van Moniek's cursus. Ondertussen was Harry bezig met de Scuba Tune-up van
Maurice, een Open Water Diver die al vier jaar niet gedoken had. Moniek pikte
alles heel snel op, en het was superleuk en leerzaam om deze cursus van iemand
anders te zien. Mijn eigen Discover Scuba Diving experience was slechts iets
meer dan 5 weken geleden, I've come a long way..
Vrijwel direct na de zwembad
sessie gingen we met z'n vijven op weg naar de Marina, voor Moniek's eerste twee
duiken naar Yellow Mountain. De eerste duik bleef ik op de boot, Harry ging het
water in met Maurice en Pete en Moniek maakten Moniek's eerste open water duik.
De eerste duik bleek prima verlopen te zijn, maar vanaf het moment dat Moniek
aan boord was, kreeg ze last van zeeziekte. Voor de tweede duik bleven Harry en
Maurice op de boot, en mocht ik me bij Pete en Moniek voegen. Omdat ze zich zo
slecht voelde, verliep de tweede duik helaas minder goed, en we besloten
halverwege terug te keren naar de boot. Er is weinig plezier aan duiken als je
je erg ziek voelt. Eenmaal terug bij de shop ging het gelukkig alweer een stuk
beter, we kijken al uit naar de volgende duiken, en nemen dan
reisziektepilletjes mee. We sloten de dag af met een gezellig avondfeestje ter
ere van Harry, die nu een PADI Divemaster is! Gefeliciteerd Harry!!
Zondag
besloten Moniek en ik een dagje naar Siam Park te gaan. Goed voorbereid gingen
we op pad, handdoeken, badkleding, geld en zonnebrandcreme mee. Na een
schitterende, opwindende dag kwamen we er achter dat we onze zonnebrandcreme wel
mee hadden, maar niet opgedaan, met als resultaat een serieus verbrande huid.
Die avond was het Carnaval in Los Gigantes, en ondanks onze pijnlijk rode huid,
besloten we toch even te gaan kijken naar de Great Parade. Dat bleek niet zo'n
goed idee... Zonder het te weten, reisden we bijna naar de andere kant van het
eiland, en tegen de tijd dat we in Los Gigantes waren, was de Parade net
afgelopen. Na iets gegeten en gedronken te hebben, rond 8 uur 's avonds, liepen
we terug naar de bus, omdat we niet te laat thuis wilden zijn en onze huid
steeds erger begon te branden. Bij de bushalte aangekomen, bleek dat we net de
laatste bus gemist hadden, maar er reed nog een andere bus vanaf een bushalte
verderop. Bij de volgende halte bleken we ook die bus net gemist te hebben, dus
wachtten we een half uur op de volgende. Eindelijk konden we op de bus stappen,
op weg naar Las Americas. Daar aangekomen bleek dat we opnieuw moesten
wachten, dit keer bijna een uur,op onze volgende bus. Ondertussen voelden we ons
beiden steeds slechter, en Moniek leek last te hebben van een zonnesteek. Rond
11 uur 's avonds stapten we dan eindelijk in onze volgende bus, om vanaf onze
laatste halte een taxi naar huis te nemen. Rond 12 uur thuis aangekomen, hebben
we ons ingesmeerd met after-sun en zijn direct gaan slapen.
We
hopen dat onze kreeft-rode huid snel geneest en kijken uit naar een laatste
dagje samen genieten van het mooie weer op Tenerife. Moniek vertrekt
dinsdagmorgen alweer naar Nederland.
Ik zit
nu op 49 duiken, nog 11 te gaan en ik ben een PADI Divemaster!!
Liefs,
Alice
No comments:
Post a Comment