O jee, al over de helft van de stage nu! De tijd lijkt wel steeds sneller te gaan.. Het leven op Tenerife begint aardig te wennen nu. De laatste paar dagen hebben we ook wat beter weer, niet dat het eerder echt slecht was, maar we hebben wel veel bewolking en wind gehad. Het waait nu nog steeds vrij hard, maar het zonnetje laat zich wat meer zien en ik kan weer in t-shirt rondlopen i.p.v. een warm vest.
Begin deze week hebben we (verrassing!) weer een aantal duiken gedaan. Woensdag kregen we gezelschap van George, een PADi Open Water Diver. Tijdens de eerste duik die dag, gingen George, Harry en Pete op weg naar Alien Rock, en bleef ik op de boot. De tweede duik was naar Swim Through, maar halverwege de duik besloten we terug te keren naar de boot, omdat vooral George, die een vrij dun wetsuit droeg, het echt te koud begon te krijgen. Na een korte rit op de boot kwamen we aan bij de Marina, waar we de kit gewassen hebben, en onszelf opwarmden. Vanwege de harde wind die dag, heb ik nog een spectaculaire (geintje) redding van George’s hoed gedaan, die in het water terecht was gekomen.
Donderdag was opnieuw een drukke dag; we begonnen met het verder oefenen van onze pool skills. De meeste skills gingen redelijk tot goed (we moeten ze nu kunnen demonstreren op professioneel niveau, niet gewoon uitvoeren). Verder was het ook tijd voor onze kit exchange, wat een hele uitdaging bleek te zijn. Na een 10 minuten overleggen hoe we te werk zouden gaan, gingen Harry en ik te water, met als doel om onze volledige scuba-unit, masker en vinnen met elkaar te wisselen, terwijl we ademen van 1 regulator. Moeizaam zwemmend van het ondiepe deel naar het diepe deel van het zwembad begon onze uitdaging. De eerste poging mislukte; we gebruikten niet de juiste techniek, met als gevolg adem tekort. Harry was de eerste die zijn toevlucht naar de oppervlakte zocht, maar het had niet veel gescheeld en ik was hem gevolgd. Na een korte (zeer welkome) adempauze en een paar tips, begonnen we vol frisse moed aan onze tweede poging. Al heeft het even geduurd, en al was het niet bepaald – zoals Harry het noemde – een waterballet, slaagde onze tweede poging uiteindelijk.
Terug in de shop was het moment aangebroken voor de presentaties van onze demonstratie- en uitleg vaardigheden, in de vorm van onze kit assembly, en de predive safety check. Deze gingen gelukkig prima, en Harry en ik eindigden beide met een goede score.
Later die ochtend gingen we op weg naar de Marina, waar we begonnen met een poging om onze 800 meter snorkeltijd te verbeteren. In een poging ons record te verbreken, besloten Harry en ik dat het een goed idee was om in onze shorty te snorkelen, zodat vooral onze benen wat minder zouden drijven. Hierdoor zouden onze vinnen meer in het water zijn, met als gevolg dat we daardoor sneller zouden gaan. Dat dachten we tenminste… We zwommen zo snel als we konden, en vol verwachting wachtten we onze tijd af, die maar liefst.. (tromgeroffel) .. 2 minuten langzamer bleek dan onze vorige keer. Geen goed idee dus, die shorty’s. Hopelijk komt er nog een volgende keer, en gaat die beter!
De dag was nog lang niet voorbij, zelfs niet halverwege! Aangezien we toch al in de Marina waren, konden we net zo goed meteen een aantal duiken doen. Zo kwam het dat Pete, Harry en ik op weg gingen naar Yellow Mountain. Pete bleef op de boot, terwijl Harry de eerste duik leidde naar Alien Rock, en ik de tweede duik naar Swim Through. De duiken gingen prima, en ik begin de duikplekken langzaamaan al wat beter te leren kennen en bepaalde rotsformaties te herkennen. Dit is voor een groot deel te danken aan het feit dat ik mijn onderwater plattegrond van Yellow Mountain heb gemaakt. Aangezien we een groot deel van onze duiken bij Yellow Mountain doen, hoop ik dat het binnenkort ook voor mij misschien wel als een tweede thuis zal zijn!
Weer in de shop hebben we opnieuw veel voor elkaar gekregen die middag. Het begin is gemaakt om alle regulators (en dat zijn er nogal wat) eens extra goed schoon te maken. We hebben wat onderhoud en opnieuw inrichten van de shop gedaan, nieuwe actiestickers gemaakt, promotiewerkzaamheden online gedaan enz.
Vrijdag heel erg vroeg in de morgen was het tijd voor mijn eerste nachtduik. Om 5:45u waren we in de shop, om 15 minuten later alle spullen op de boot in de Marina te laden. Onze locatie was Poco Naufragio, het kleine scheepswrak slechts een paar minuten van de Marina, wat inhield dat het tegelijk ook een diepe duik was. In het pikkedonker gingen Pete, Harry en ik te water, terwijl Melissa moederziel alleen achterbleef op de boot. Het eerste wat opviel waren de lichtgevende algen, die als talloze kleine sterren om ons heen dwarrelden. De kleuren onder water, die goed te zien waren dankzij mijn onderwater zaklamp, waren schitterend. We zagen veel dieren die we overdag ook vaak zien, maar die ’s nachts actief zijn, en een aantal soorten die ik niet eerder had gezien. We zagen een heleboel cardinal fish, scorpionfish, arrow crabs, red mullet, almaco jack, anemonen en nog veel meer. Na een half uur genieten van een van mijn nu favoriete duiken, zwommen we richting de oppervlakte. We waren nog zo’n 2 meter van de oppervlakte, toen ik plots mijn eerste kwallensteek ervoer, op mijn gezicht nog wel! Thanks a lot…! Melissa bleek vanaf de boot een dolfijn te hebben gespot, dat maakte het vroeg uit bed stappen een beetje goed.
Het einde van de week hebben we vooral veel werkzaamheden in de shop gedaan, zoals het onderhoud van de regulators en wetsuits, etalages, en de gebruikelijke online promotiewerkzaamheden. Zaterdag werd de shop aan Harry en mij toevertrouwd, terwijl Pete en Melissa het Carnaval gingen bewonderen aan de andere kant van het eiland. We worden al steeds zelfstandiger zo!
Ondertussen ben ik een heel eind met mijn studies, en het Divemaster examen komt met rasse schreden dichterbij. Ik zit op 42 gelogde duiken nu, nog 18 te gaan tot de 60 benodigde duiken als Divemaster.
Vergeet ook volgende week niet onze blogs te checken!
Love, Alice
No comments:
Post a Comment